abnĕgō,  āvī, ātum, āre, tr.
¶ 1  refuser absolument, alicui aliquid, qqch. à qqn :
Virg.  En. 7, 424 ;
Hor.  O. 1, 35, 22
|| 
[avec inf.] se refuser à :Virg.  G. 3, 456 ;
En. 2, 637
¶ 2  renier [un dépôt] :
Sen.  Ben. 4, 26, 3 ;
Plin. Min.  Ep. 10, 96, 7 ;
Juv.  13, 94.
    
    [avec inf.] se refuser à :
 
                             
                            