astūtē, avec ruse, avec astuce, adroitement : Pl. Epid. 281, etc. ; Ter. Eun. 509 ; Cic. Cæc. 4 ; Att. 10, 6, 1, etc. ||
astutius Varro L. 10, 13 ; Aug. Civ. 15, 13 ; astutissime Gell. 18, 4, 10 ; Aug. Civ. 19, 5.