Retour
căvillātĭō,
Page numérisée
căvillātōrĭus,
Ouvrir
căvillātŏr,
ōris,
m.
(cavillor),
¶ 1
badin, plaisant :
Pl.
Mil.
642 ;
Cic.
Att.
1, 13, 2
¶ 2
sophiste :
Sen.
Ep.
102, 20
.