Retour
concĭtātĭō,
Page numérisée
concĭtātrīx,
Ouvrir
concĭtātŏr,
ōris,
m.
(concito),
celui qui excite :
concitator tabernariorum
Cic.
Domo
13,
celui qui ameute les boutiquiers ;
concitator belli
Hirt.
G.
8, 38, 3,
celui qui excite à la guerre.