1 cōnexus, a, um, part. de conecto ||
pris adjt, qui forme une continuité :Sen. Const. 1, 1 ;
Tac. G. 16 ;
Quint. 9, 4, 7 : conexum odium
Tac. H. 1, 65,
une haine sans solution de continuité.
pris adjt, qui forme une continuité :