cōnsīdĕrātus, a, um,
¶ 1 part. de considero
¶ 2 adjt, réfléchi, pesé, prudent : nihil feci non diu consideratum
Cic. Har. 3,
je n'ai rien fait qu'après mûre réflexion ||
circonspect, prudent : homo consideratusCic. Cæc. 1,
homme avisé ||
-tiorCic. Quinct. 11 ;
-tissimus
Cic. Font. 29.
circonspect, prudent : homo consideratus
-tior