cōnsīdĕrātus, a, um,

¶ 1 part. de considero

¶ 2 adjt, réfléchi, pesé, prudent : nihil feci non diu consideratum Cic. Har. 3, je n'ai rien fait qu'après mûre réflexion ||
circonspect, prudent : homo consideratus Cic. Cæc. 1, homme avisé ||
-tior Cic. Quinct. 11 ; -tissimus Cic. Font. 29.