Retour
contāmĭnātŏr,
Page numérisée
contāmĭnō,
Ouvrir
contāmĭnātus,
a, um,
¶ 1
part. de
contamino
¶ 2
adj
t,
souillé, impur :
Cic.
Pis.
20 ;
Liv.
2, 37, 9 ;
homo sceleribus contaminatissimus
Cic.
Prov.
14,
l'individu le plus souillé de crimes.