Retour
contortē
Page numérisée
contortĭplĭcātus,
Ouvrir
contortĭō,
ōnis,
f.
(contorqueo),
¶ 1
action de tourner :
C. Aur.
Chron.
1, 464
¶ 2
entortillement :
contortiones orationis
Cic.
Fato
17,
expressions obscures.