convīvor, ātus sum, ārī,

¶ 1 intr., donner ou prendre un repas : Cic. Verr. 2, 3, 105 ; Suet. Cæs. 48

¶ 2 tr., absorber : C. Aur. Chron. 1, 1, 8. ↣ inf. arch. convivarier Ter. Haut. 206.