cops, Prisc. Gramm. 7, 41 ou cōpis Varro L. 5, 22, riche, opulent, qui abonde de : Pl. Bacch. 351 ; Ps. 674 ||
[av. gén.] Pacuv. 307 ; Titin. 61. ↣ formes usitées : acc. copem, abl. copi.