corrōbŏrō, āvī, ātum, āre, tr., fortifier dans toutes ses parties, rendre fort, renforcer : militem opere Suet. Galba 6, 3, fortifier le soldat par le travail ; corroborati Cic. Fin. 5, 58, étant fortifiés ||
corroborare se Cic. Cæl. 11, prendre de la force, arriver à maturité ; conjurationem Cic. Cat. 1, 12, fortifier la conjuration ; corroborata vetustate audacia Cic. Mil. 32, audace fortifiée par le temps ; ætas corroborata Cic. Cæl. 41, âge affermi, mûr.