cortex, ĭcis, m. (f.,
Lucr. 4, 48 ;
Virg. B. 6, 63), enveloppe, ce qui recouvre : tritici
Cato Agr. 86,
balle du blé ; cortex (arboris)
Cic. Nat. 2, 120,
écorce ; cortex ovi
Vitr. Arch. 8, 3,
coquille d'œuf ; cortex lapideus
Plin. 2, 226,
enveloppe pierreuse ||
[abst] liège :Cato Agr. 120 ;
levior cortice
Hor. O. 3, 9, 22,
plus léger que le liège.
[abst] liège :