crūdēlis, e (crudus), dur, cruel, inhumain : crudelis in aliquem
Cic. Phil. 5, 22,
cruel envers qqn ; crudelis necessitas
Cic. Tusc. 3, 60,
nécessité cruelle ; crudelis tanto amori
Prop. 2, 26, 45,
insensible à tant d'amour ||
n. crūdēle pris advt, cruellement :Stat. Th. 3, 211
||
crudeliorCic. Att. 10, 11, 3 ;
-issimus
Cic. Mil. 38 ;
Verr. 2, 4, 73.
n. crūdēle pris advt, cruellement :
crudelior