curtō, āvī, ātum, āre (curtus), tr., accourcir, retrancher : curtatæ radices Pall. 3, 10, 2, racines tronquées ; curtari pede Boet. Porph. comm. 5, p.~106, être amputé d'un pied ||
[fig.] réduire, écorner : Hor. S. 2, 3, 124 ; curtare rem Pers. 6, 34, écorner sa fortune.