Retour
dēdiscō,
Page numérisée
dēdĭtim,
Ouvrir
dēdĭtīcĭus,
a, um
(deditus), rendu à discrétion, à merci ; soumis sans condition [v. une formule de
deditio
Liv.
1, 38, 2
]: m. pris subst
t
dediticius,
iī,
[sing.]
Sall.
J.
31, 19 ;
[pl.]
Cæs.
G.
1, 44, 5 ;
2, 32, 2,
etc.;
Liv.
7, 31, 4
.