Retour
dēductōrĭus,
Page numérisée
2 dēductŭs,
Ouvrir
1 dēductus,
a, um,
part. de
deduco
||
adj
t
, abaissé :
deductior
Suet.
Aug.
79
||
deductum carmen
Virg.
B.
6, 5,
chant simple, d'un ton modéré.