dēflōrĕō, ēre, Col. Rust. 5, 6, 36 et dēflōrēscō, rŭī, ĕre, intr.,

¶ 1 défleurir, perdre sa fleur, se flétrir : Col. Rust. 2, 10, 9 ; Catul. 62, 43

¶ 2 [fig.] Cic. Cæl. 44 ; Br. 217 ; Liv. 29, 4.