dēfōrmĭtās, ātis, f. (deformis), difformité, laideur :
Cic. Off. 3, 105 ;
de Or. 2, 239
||
[fig.] déshonneur, honte, infamie, indignité :Cic. Att. 9, 10, 2 ;
Leg. 1, 51 ;
de Or. 1, 156
||
pl. deformitatesGell. 3, 3, 6.
[fig.] déshonneur, honte, infamie, indignité :
pl. deformitates