dēfringō, frēgī, frāctum, ĕre, tr., arracher en rompant, rompre, briser, casser : Pl. St. 191 ; Cato Agr. 161, 3 ; ramum arboris Cic. Cæc. 60, arracher une branche d'un arbre, cf. de Or. 3, 110 ; ferrum ab hasta Virg. En. 11, 748, arracher le fer à une lance ||
[fig.] Sen. Ep. 92, 2.