dĕhŏnestāmentum, ī, n. (dehonesto), ce qui défigure, rend difforme : dehonestamentum corporis Sall. d. Gell. 2, 27, 2, difformité ||
[fig.] ce qui dégrade, déshonneur, flétrissure, ignominie : amicitiarum dehonestamenta Tac. H. 2, 87, amitiés dégradantes ; [sans gén.] Tac. Ann. 12, 14 ; 14, 21 ; Sen. Const. 19.