dēsĭdĭōsus, a, um (desidia 1), oisif, inoccupé, paresseux : Col. Rust. 12, 1, 1 ||
[en parl. de choses] : Cic. de Or. 3, 88 ||
-sior Varro R. 2, præf ; -issimus Cic. Agr. 2, 91.