2 Dīdō, ūs et ōnis, f. (Διδώ), Didon [épouse de Sichée, fonda Carthage] :
Virg. En. 1, 299, etc.
||
gén. usCornutus d.
Char. 127, 21 ;
ōnis
Just. 11, 10, 13 ;
Aug. Conf. 1, 13 ;
Macr. Sat. 4, 3, 6 ;
acc. Dido
Virg. En. 4, 383.
gén. us