Fĕrentīnum, ī, n.,

¶ 1 ville du Latium, chez les Herniques : Liv. 4, 51, 7 ; 7, 9, 1 ; Hor. Ep. 1, 17, 8 ||
-tīnus, a, um, de Férentinum : Sil. 8, 394 ; caput aquæ Ferentinæ Liv. 1, 51, 9, ou caput Ferentinum Liv. 2, 38, 1, source d'une rivière près de Férentinum ; Fĕrentīna, æ, f., déesse Férentina [ayant un temple près de Férentinum] ; -tīnī, ōrum, m., habitants de Férentinum ; -tīnās, ātis, c. -tinus : Liv. 26, 9, 11 ; -tīnātēs, ĭum, m., les habitants de Férentinum : Liv. 34, 42, 5

¶ 2 ville d'Étrurie : Plin. 3, 52 ; Tac. Ann. 15, 53 ||
mūnicipium Ferentium, même sens : Tac. H. 2, 50 ; ou mūnicipium Ferentī Vitr. Arch. 2, 7, 4 ; ou colōnia Ferentīnēnsis Grom. 216, 3.