Fĕrentīnum, ī, n.,
¶ 1 ville du Latium, chez les Herniques :
Liv. 4, 51, 7 ;
7, 9, 1 ;
Hor. Ep. 1, 17, 8
||
-tīnus, a, um, de Férentinum :Sil. 8, 394 ;
caput aquæ Ferentinæ
Liv. 1, 51, 9,
ou caput Ferentinum
Liv. 2, 38, 1,
source d'une rivière près de Férentinum ; Fĕrentīna, æ, f., déesse Férentina [ayant un temple près de Férentinum] ; -tīnī, ōrum, m., habitants de Férentinum ; -tīnās, ātis, c. -tinus :
Liv. 26, 9, 11 ;
-tīnātēs, ĭum, m., les habitants de Férentinum :
Liv. 34, 42, 5
¶ 2 ville d'Étrurie :
Plin. 3, 52 ;
Tac. Ann. 15, 53
||
mūnicipium Ferentium, même sens :Tac. H. 2, 50 ;
ou mūnicipium Ferentī
Vitr. Arch. 2, 7, 4 ;
ou colōnia Ferentīnēnsis
Grom. 216, 3.
-tīnus, a, um, de Férentinum :
mūnicipium Ferentium, même sens :