fĕrīnus, a, um (fera), de bête sauvage : Sall. J. 18, 1 ; Lucr. 5, 1418 ; Virg. En. 11, 571 ||
fĕrīna, æ, f., viande de gros gibier, venaison : Virg. En. 1, 215 ; Plin. 13, 43.