1 fīcŭs, ūs et ī, f., figuier : Cic. de Or. 2, 278 ||
figue : Cic. CM 52 ; Fl. 41. ↣ en gén., sing. : gén. -i Cic. Fl. 41 ; dat. -o ; abl. -u Cic. de Or. 2, 278 ||
pl. : gén. -orum ; dat.-abl. -is ||
m. (arbre) Cato Agr. 42 ||
m. (figue) Lucil. Sat. 198.