gŭlōsus, a, um (gula), gourmand, glouton, goulu : oculis quoque gulosi sunt
Sen. Nat. 3, 18, 7,
ils sont gourmands aussi des yeux ; nihil gulosius Sanctra
Mart. 7, 20, 1,
rien de plus vorace que Sanctra ||
[fig.] gulosum fictileJuv. 11, 19,
un plat de terre pour gourmand = un mets friand, délicat ; gulosus lector
Mart. 10, 59, 5,
lecteur avide.
[fig.] gulosum fictile