1 harmŏnĭa, æ, f. (ἁρμονία),

¶ 1 harmonie, accord : Lucr. 3, 100 ; 131

¶ 2 harmonie = concentus, accord de sons : Cic. Tusc. 1, 19 ; Nat. 3, 27 ; pl., Tusc. 1, 41.