histŏrĭcus, a, um (ἱστορικός), d'histoire ou d'historien, historique : genus historicum Cic. Br. 286 et sermo historicus Cic. Or. 124, style historique ||
qui s'occupe d'histoire : homines historici Cic. Mur. 16 ||
histŏrĭcus, ī, m., historien : Cic. Top. 78 ; de Or. 2, 59.