perjūrus, a, um (per, jus), parjure, menteur, imposteur : Cic. Com. 46 ; perjura fides Hor. O. 3, 24, 59, perfidie, mauvaise foi ||
-ior Pl. Mil. 21 ; -issimus Cic. Com. 20. ↣ compar. pejurius Pl. *Trin. 201.