1 săcerdōs, ōtis, m. (sacer), prêtre : Cic. Leg. 2, 20 ; Virg. En. 5, 760 ; sacerdotes viri Vell. 2, 124, prêtres ||
f., prêtresse : Cic. Balbo 55 ||
[fig.] ministre [de] : Cic. Phil. 2, 110. ↣ gén. pl. ordt -tum ; [rart] -tium CIL 6, 2242.