săcrĭfĭcus, a, um (sacrum et facio), qui sacrifie : sacrifica securis Ov. M. 12, 249, la hache du sacrifice ||
qui a rapport aux sacrifices, de sacrifice : Ov. M. 13, 590 ||
Ancus sacrificus Ov. F. 6, 803, Ancus attentif aux sacrifices, aux pratiques religieuses.