Săguntum, ī, n., Cic. Div. 1, 49 ; Liv. 21, 7, 1, etc. et Saguntus, ī, f., Liv. 21, 19, 1 ; Juv. 15, 114 ; Plin. 16, 216, ou Saguntos, Stat. S. 4, 6, 83, Sagonte, ville de la Tarraconnaise ||
-tīnus, a, um, de Sagonte : Liv. 21, 19, 10 ; Saguntīnī, ōrum, Sagontins, habitants de Sagonte : Liv. 21, 19, 4 ; ou Săguntĭī, gén. -ĭum, Sall. H. 2, 65 ; Char. 143, 9.