sătur, ŭra, ŭrum (satis),
¶ 1 rassasié :
Cic. Div. 1, 77 ;
Hor. S. 1, 1, 20
||
rassasié de [avec gén.]:Ter. Ad. 765 ;
Hor. Ep. 1, 7, 35 ;
saturior lactis
Col. Rust. 7, 4, 3,
plus rassasié de lait ; [avec abl., poét.] :
Pl. Pœn. 8 ;
Ov. M. 2, 120
||
engraissé, gras :Mart. 11, 52, 14
¶ 2 [fig.]
a) [en parl. de couleur] saturé, chargé, foncé :
Plin. 37, 170 ;
Virg. G. 4, 335 ;
Sen. Nat. 1, 5, 12 ;
b) riche, abondant, fertile :
Virg. G. 3, 214 ;
Sen. Nat. 5, 9, 1 ;
c) [rhét.] pl. n. satura
Cic. Or. 123,
sujets riches, matière féconde.
rassasié de [avec gén.]:
engraissé, gras :