scītum, ī, n. (scisco), décret : plebis scitum Cic. Rep. 1, 63 ; plebei scitum Cic. Domo 44 ; scitum plebis Liv. 22, 26, 4, etc. décret du peuple [populi scitum Cic. Opt. 19 ; Rep. 1, 43 au lieu de plebis- quand il s'agit de pays étrangers] ; scita = plebis scita Cic. Balbo 42 ||
scitum facere, ut Cic. Opt. 19, proposer un décret comportant que ||
[fig.] maxime, principe d'un philosophe : Sen. Ep. 95, 9, etc.