Retour
strangŭlātĭō,
Page numérisée
1 strangŭlātus,
Ouvrir
strangŭlātŏr,
ōris,
m.,
-trīx,
īcis,
f., celui, celle qui étrangle :
Spart.
Sev.
14, 1 ;
Prud.
Perist.
10, 1103
.