sublīmĭtās, ātis, f. (sublimis),

¶ 1 hauteur : Quint. 12, 5, 5 ; Plin. 19, 24

¶ 2 [fig.]

a) élévation, grandeur : Plin. 7, 94 ; 35, 67 ;

b) élévation du style, sublimité : Quint. 1, 8, 5 ; 10, 1, 27 ; Plin. Min. Ep. 1, 16, 4, etc.