Retour
Turbălĭō,
Page numérisée
turbantĕr,
Ouvrir
turbāmentum,
ī,
n. (turbo 1), occasion de trouble :
turbamenta vulgi
Tac.
H.
1, 23,
motifs de troubler la foule ||
trouble, état de trouble :
Sall.
H.
1, 41, 25
.