prŏpĭŭs, comp. de prope,
¶ 1 adv., propius ad aliquid accedere
Cic. Rep. 1, 12,
se rapprocher de qqch. ; propius a terris
Cic. Nat. 1, 87,
plus près des terres ||
propius inspicereSen. Ep. 5, 6 ;
30, 8, etc.,
regarder de plus près, avec plus de soin, d'attention ||
nec quicquam propius est factum quam ut...Cic. Verr. 2, 5, 94 ;
Clu. 59,
et il s'en fallut de bien peu que..., cf.
Cic. Q. 1, 2, 15
¶ 2 prép.
a) acc. propius aliquem, aliquid accedere
Cic. Att. 11, 3, 2 ;
Cæs. G. 1, 46, 1,
se rapprocher de qqn, de qqch. ; propius urbem
Cic. Phil. 7, 26,
plus près de la ville ;
b) dat.
Nep. Hann. 8, 3 ;
Virg. G. 1, 355.
propius inspicere
nec quicquam propius est factum quam ut...