succēdānĕus ou succīdānĕus, a, um, substitué, qui remplace, cf. Serv. En. 2, 140 ; Gell. 4, 6, 4 ; Pl. Epid. 140 ||
m. pris substt, remplaçant, suppléant : Cod. Just. 10, 31, 27 ; Dig. 17, 8, 4, etc.